Letra de 'Maiñel Moxkortiyarena' de Ilbeltz

Otsaileko gau euritsu bat zan,
Ta etzirudin atertuko zunikan
Tabernatik gertu estalpen,
Soldaduak berriketan zeiltzen
Ta moxkortiyak tabernati eskaileta,
Junetorri zailen maskurik lehertu beharren
Ta gero ta nabarigua zan,
Kaiko ur zujuneta eroiko zila.

Tabernako ateaian zimtzilik zeon kriseiluk
Moxkortiz parre etteko aukeran baten zai
Zeren aurpegiyak argitzen zittun
Galanidxak hartutako soldadun aurpegiyak

Ta ebie gero ta bortitzago
Aitzentzan hotsekin batea tabernako ateaia
Kolpez iriki zan, zalapartan arteti
Maiñel atxurtugiya itzulipurdika atea zalaik

Auspez geau zan musu odoleztatue
Harri hotz bustin kontra maitekiro iurtziz
Ta ebiyan laztanaz esnau zanen
Txistue bota zun noa beidau re einbe

Ahal zun bezela zutitu zanian
Txistue bota zun noa beidau re einbe
Burua jirata oharkabian
Txistue bota zun noa beidau re einbe
Azertatu zuan soldauan aurpegiyan
Odola ta mukiyak danak batian
Txistue bota zun noa beidau re einbe

Soldaduan beirazunpian balantzaka
Eskailetantz hartu zon bidia presaka
Ez ordea inungo ardurak jota
Ezpazan pixei ezin eutsiyaz zijola

Mariñel argal gauzeztan haren txistue
Jaso zon soldadun aurpegi gorrittue
Irain hura bere hortan ezin utziz
Han jun zan moxkortingana oilartuta guztiz
Esku bat ezpata luxian jarriik
Hango nausiya zein zan eakutsi nahiik

Maiñelak balantzaka buztana atea zon,
Kaiko ur zabaletan asmatutzeko asmoz
Zailtasunek baleuzke bezela
Inxtantien goatuaz santu askotaz

Lenengo ixurketan hasi zan ba gizona
Ta bazirudinean gauza ondo zijola
Soldadua atzen jarri zikon
Launei keiñuk eiñez alu baten modun

Maiñelak balantzaka...

Aueteio botatzen zuan kiratsengati
Gibelen zedukan soldau potrohustel haren
Presentziaz kontue hartuta
Ekin zion neurriya hartzeri
Lenengo ta behin ixurtzei utziaz
Buztanai astindu batez lehortuaz ttanttak

Inddarrak biltzen saiau zitzaiun ba hurrena
Zainetan alkol gehiei zeuken gorputzek ordea
Kazoik ez etten garun lainoturi
Balantzaka jarraittu zuan
Sorbaldan esku sendua nabaittu arte
Arpegiko keiñue zirkiñik aldau be

Apurka apurka berrize ixurtziari
Ekin ziyon moxkorti usaintsu harek
Eginaz parabola miresgarriyak
Iñazten zizkiolaik balatzariak

Gustua larrutuko zuken arraio hura
Zakan zartaria hoinbestekua zan baina
Ezintasun nabarigi harek buelta ematen besteik
Buelta ematen besteik etziyola utzi

Polliki polliki-Polliki polliki, Beirada galdue
Begita zuzendu nahien baina lortu gabe
Maiñela etzan hitzik esateko re gauza
Ta burua zeilkin buelta ta jiraka
Inungo itxaso ostitan, Inungo ekaitzen erdiyan
Etzakan gaitz hartarik sufritua sekulan
Saiau zan bi potrokin, Belia amarratzen
Afaia dantzan zeilkiyola putetxia bailitzan
Ta tximista batek jo nazala bapaten
Hezur ta axal besteik etzan gixajo harek
Ezpazittun barrenak hustu goitikan hain juxtu
Mirariz ala maliziz, Babarrun da mondeju
Guziyen harridura ta nazkarako
ta peligro haundiz
Korroskaria botiaz soldauan aurpegiyan