Letra de 'Duizend eeuwen' de Robert Long

Dit lied is duizend eeuwen oud
Maar het wordt altijd nog gezongen
Een meisje zingt het voor een jongen
Of hij voor haar, of voor elkaar
Elke minuut op ieder uur
In elk seizoen en ieder jaar

Dit lied is duizend eeuwen oud
En het heeft nooit aan kracht verloren
Het klinkt in kerken en kantoren

Ik hou van jou - jij houdt van mij
Blijf heel je leven bij me
Vurige woorden - een hart vol vertrouwen
Ik ben de jouwe - voor altijd de jouwe
Liefste - liefste

Dit lied is duizend eeuwen oud
Met onverwachte harde zinnen
Waar de problemen mee beginnen
Ze klinken boos, gemeen en voos
En wat zo schitterend begon
Krijgt dan opeens iets hopeloos

Dit lied is duizend eeuwen oud
Helaas met talloze refreinen
Die al het mooie ondermijnen

Ik hou van jou - hou jij van mij?
Hoe lang blijf je nog bij me?
Tranen en twijfels - en ongewild pijn doen
Nog maar wat water bij steeds minder wijn doen
Blijf nou - blijf nou

Dit lied is duizend eeuwen oud

Ik hield van jou - en jij van mij
Maar ik hoor niet meer bij je
Laten we uit elkaars leven verdwijnen
Ik uit het jouwe - jij uit het mijne
Ga maar - ga maar

Dit lied is duizend eeuwen oud
Dit lied is duizend eeuwen oud...